Przymiotnik jest samodzielną częścią mowy, która określa cechy rzeczownika i odpowiada na pytanie „jaki? jaka? jakie? czyj? czyja? czyje?”. Przymiotniki, podobnie jak rzeczowniki, odmieniają się przez przypadki i liczby. Występują zawsze w tym samym przypadku i liczbie co rzeczownik, który opisują. W języku rosyjskim występują trzy deklinacje przymiotników w zależności od tego, na jaką spółgłoskę kończy się temat przymiotnika.

Pod względem znaczeniowym przymiotniki dzielą się na jakościowe, względne i dzierżawcze.

Przymiotniki jakościowe
Określają właściwości przedmiotów w sposób bezpośredni, np. тёплые сапоги (ciepłe buty).

Przymiotniki względne
Określają właściwości przedmiotów w sposób pośredni, np. весенние сапоги (wiosenne buty).
Przymiotniki względne są tworzone od innych części mowy, np. весна - весенний.

Przymiotniki dzierżawcze
Wskazują na przynależność danego przedmiotu do kogoś, собачий хвост (psi ogon).

Końcówki rodzajowe przymiotników

Przymiotniki rodzaju męskiego liczby pojedynczej posiadają końcówki -ый (радостный - wesoły), -ой(голубой - błękitny) i -ий (осенний - jesienny).

Przymiotniki rodzaju nijakiego liczby pojedynczej posiadają końcówki -ое (новое - nowe), -ее (зимнее - zimowe).

Przymiotniki rodzaju żeńskiego liczby pojedynczej posiadają końcówki -ая (умная - mądra), -яя (древняя - starożytna).